พ่อและแม่จะร่วมทำพินัยกรรมฉบับ...

พ่อและแม่จะร่วมทำพินัยกรรมฉบับเดียวกัน
กรณีพ่อแม่จะทำพินัยกรรมยกให้ลูก โดยระบุสาระสำคัญตามพินัยกรรมทั่วไป แต่พ่อแม่ต้องการเขียน(พิมพ์)พินัยกรรมอยู่ในฉบับเดียวกัน อยากเรียนถามท่านว่า ข้อ 1 เปลี่ยนจากคำว่า"ข้าพเจ้า"มาเป็น"ข้าพเจ้าทั้งสองคน" ถูกต้องหรือไม่ครับ ข้อ 2 เวลาลงชื่อท้ายสุดเขียนว่าดังนี้(ถูกต้องหรือไม่ครับ) ลงชื่อ........................ผู้ทำพินัยกรรม(บิดา) ลงชื่อ........................ผู้ทำพินัยกรรม(มารดา) ลงชื่อ........................พยาน ลงชื่อ........................พยาน ข้อ 3 ลูกพี่สาวไม่มีชื่อระบุในพินัยกรรมจะมาเป็นพยานได้หรือไม่ครับ ขอบคุณมากครับ
ผู้ตั้งกระทู้ สมศักดิ์ :: วันที่ลงประกาศ 2012-09-06 15:41:40 IP : 101.109.177.8

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3298194)

ข้อ 1 เปลี่ยนจากคำว่า"ข้าพเจ้า"มาเป็น"ข้าพเจ้าทั้งสองคน" ถูกต้องหรือไม่ครับ

ตอบ...ใช้ว่า ข้าพเจ้านาย....และนาง.....น่าจะดีกว่าครับ

ข้อ 2 เวลาลงชื่อท้ายสุดเขียนว่าดังนี้(ถูกต้องหรือไม่ครับ)

ลงชื่อ........................ผู้ทำพินัยกรรม(บิดา)

ลงชื่อ........................ผู้ทำพินัยกรรม(มารดา)

ลงชื่อ........................พยาน

ตอบ.....ถูกต้อง....เรื่องพยานรับรองสองคน ต้องเคร่งครัด คือต้องรับรองในขณะนั้น ถ้ามารับรองภายหลัง พินัยกรรมคงเป็นโมฆะ กรณีนี้มีคดีขึ้นสู่ศาลมากพอสมควร....ตามแนวคำพิพากษาศาลฎีกาที่ยกมาข้างล่างครับ

ข้อ 3 ลูกพี่สาวไม่มีชื่อระบุในพินัยกรรมจะมาเป็นพยานได้หรือไม่ครับ

ตอบ...ถ้าไม่มีส่วนได้เสีย คือไม่ได้มรดกตามพินัยกรรม และบรรลุนิติภาวะแล้ว ก็เป็นพยานได้ครับ....กรณีใช้แบบพิมพ์ ควรระบุชื่อผู้พิมพ์ด้วยเพื่อป้องการโต้แย้งในภายหลัง แม้ศาลฎีกาเคยมีคำวินิจฉัยว่า การไม่ระบุชื่อผู้พิมพ์ พินัยกรรมไม่เป็นโมฆะ แต่..ถ้ามีการโต้แย้ง ก็ย่อมยุ่งยากครับ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2102/2551

จำเลยกับผู้ตายอยู่กินฉันสามีภริยากันโดยไม่จดทะเบียนสมรส จึงไม่ต้องพิจารณาว่าทรัพย์พิพาทเป็นสินสมรสหรือไม่ คงต้องพิจารณาเฉพาะเรื่องกรรมสิทธิ์รวมว่าเป็นทรัพย์สินที่ซื้อหามาด้วยเงินที่ร่วมกันทำมาหาได้หรือไม่ เมื่อที่ดินพิพาทเป็นที่ดินที่ผู้ตายได้รับมาโดยการรับมรดกและโดยการให้โดยเสน่หา ย่อมไม่ใช่ทรัพย์ที่จำเลยเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย ที่ดินพิพาทจึงเป็นทรัพย์สินของผู้ตายเพียงผู้เดียว

พินัยกรรมที่ผู้ตายทำขึ้นโดยใช้พิมพ์ดีดทั้งฉบับ ย่อมไม่ใช่พินัยกรรมแบบเขียนเองทั้งฉบับตาม ป.พ.พ. มาตรา 1657 คงเป็นแต่พินัยกรรมแบบธรรมดาตาม ป.พ.พ. มาตรา 1656 ที่ต้องมีพยานรู้เห็นซึ่งมาตรา 1656 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่าผู้ทำพินัยกรรมต้องลงลายมือชื่อไว้ต่อหน้าพยานอย่างน้อยสองคนพร้อมกัน การที่พยานในพินัยกรรมพิพาทลงลายมือชื่อเป็นพยานภายหลังจึงขัดต่อบทบัญญัติดังกล่าวพินัยกรรมพิพาทย่อมตกเป็นโมฆะตามมาตรา 1705

ผู้แสดงความคิดเห็น มโนธรรม วันที่ตอบ 2012-09-07 12:20:11 IP : 101.51.177.160

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล