ดิฉันขอถามเรื่องการยึดหลักทรัพย์ของผู้ค้ำประกันเงินกู้ธนาคาร สมมติเรื่องว่า นางสมหมาย ได้ไปกู้เงินจากธนาคารแห่งหนึ่งเมื่อวันที่  9 มกราคม  2540  โดยมีนางนิตยาและนางสมศรี ค้ำประกัน จำนวนเงิน 50,000.-บาท  นางสมหมายผ่อนชำระเงินกู้ไปชำระเงินต้นไปจำนวน 6,000 บาท คงเหลือเงินต้น 44,000 บาท และไม่ได้ส่งชำระเงินอีกเลย ธนาคารได้ติดตามทวงถามเป็นระยะ จนได้มีการฟ้องต่อศาล เมื่อวันที่  9  ตุลาคม 2545 แต่ก็ไม่ทราบผลตัดสินเป็นอย่างไร  จนมาถึงวันที่  15  สิงหาคม 2555  ก็มีหนังสือจากธนาคารมาหานางนิตยาผู้ค้ำประกันเพียงคนเดียวโดยขออายัดทรัพย์เป็นที่ดินมีโฉนด จำนวน 1 ไร่ 60 ตารางวา อยู่ตัวเมืองลพบุรี  คิดเป็นราคา 1,500,000 บาท  ซึ่งนางนิตยาได้ไปติดต่อกับธนาคาร ทางธนาคารบอกว่า จะต้องอายัดทรัพย์เพื่อขายทอดตลาดชำระเงินกู้ของนางสมหมาย ซ่ึงเป็นเงินต้น 44,000 บาท  ดอกเบี้ย 78,000 บาท รวมเป็นเงิน 122.000บาท ธนาคารคิดดอกเบี้ยในอัตราสูงสุดเพราะเป็นลูกหนี้ชั้นเลว  ขอถามว่ากรณีนี้ ธนาคารไม่มีการฟ้องศาลยึดที่ดินของนางนิตยา(ถือครองร่วมกับสามี) และไม่มีการแจ้งเตือนให้นางนิตยาทราบเลยว่านางสมหมายไม่ชำระเงินกู้ และการฟ้องร้องนางสมหมายแล้วไม่สามารถยึดทรัพย์นางสมหมายได้ ตั้งแต่ปี 2545  จนเวลาล่วงเลยมาถึง 15 สิงหาคม 2555 เป็นเวลาเกือบสิบปี แล้วจะมายึดทรัพยฺ์ผู้ค้ำประกันได้หรือ การยึดทรัพย์ผู้ค้ำประกันจริงๆจะต้องมีคำสั่งศาลเท่านั้น แล้วอยู่ๆๆ จะมายึดทรัพย์นางนิตยา ได้หรือ แล้วนางนิตยาจะต้องชำระหนี้แทนนางสมหมายผู้เดียวโดยผู้ค้ำอีกคนไม่ต้องชดใข้ ทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่  และต้องชดใช้หนี้สินรวมดอกเบี้ยในอัตราสูง กับระยะเวลาที่ธนาคารทิ้งช่วงนานๆๆเพื่อคิดดอกเบี้ยได้เยอะหรือ  อย่างนี้นางนิตยาควรจะทำอย่างไรจึงจะต้องไม่มารับภาระหนี้สินที่ไม่ได้ก่อ กับดอกเบี้ยที่ธนาคารละเลยเพิกเฉยไม่ทวงถามทันทีเมื่อฟ้องนางสมหมายไม่ได้หนี้คืน เพราะอาจจะไม่ต้องเสียดอกเบี้ยจำนวนมากขนาดนี้ โดยธนาคารอ้างว่าเจ้าหนี้สินเชื่อย้ายเข้าออกบ่อย อย่างนี้ได้หรือ ขอขอบคุณล่วงหน้า กรณีนี้นางนิตยา ผู้ค้ำประกันควรจะทำอย่างไรให้ตนเองต้องมาใช้หนี้สินที่ไม่ได้ก่อหรือชำระคืนให้น้อยที่สุด(เฉพาะต้นเงินกู้ก็ยังดี)