ร้านอินเตอร์เน็ต (ละเมิดลิขสิท...

ร้านอินเตอร์เน็ต (ละเมิดลิขสิทธิ์)
สวัดดีค่ะคือทางเราได้ถูกจับคดีว่าละเมิดลิขสิทธ์เพลงของบริษัทแกรมมี่คือทางร้านเราได้เปิดเป็นร้านอินเตอร์เนตแล้วบางทีก็มีลูกค้ามาโหลดไว้โดยที่เราเองก็ไม่รู้แล้ววันหนึ่งก็มีตำรวจมาบอกว่าขอตรวจค้นเขามีใบค้นมาแต่เราก็ไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับกฎหมายด้วยแล้วเขาก็ตรวจเช็คคอมพิวเตอร์แล้วก็เจอเพลงเขาก็ถอดเอาคอมไป4ตัวแล้วก็เจ้าของร้านไปที่สถานนีตำรวจแล้วเขาเรียกค่าเสียหาย1แสนบาทแล้วทางเจ้าของร้านบอกว่าถ้าเรียกเอา1แสนจับเขาติดคุกเถอะเพราะเขาไม่มีเงินให้ทางตำรวจเลยบอกว่างั้นเอามา50.000บาทแล้วกันลดไม่ได้อีกแล้วเขาบอกเป็นคดียอมความกันได้แต่ถ้าขึ้นศาลก็ต้องเสียค่าประกันตัว1แสนเหมื่อนกันแล้วก็เสียเวลาด้วยคือเขาพูดดักเราทุกอย่างจนเราต้องจ่ายเงินให้เขาไปแล้วทางตำรวจก็ให้ลงบันทึกประจำวันก็เสร็จแล้วเขาก็ขับรถมาส่งคืนที่ร้านพร้อมกับคอม4ตัวเรื่องก็มีแค่นี้นะค่ะแต่เราอย่างจะรู้ข้อมูลเกี่ยวกับทางกฎหมายว่าถ้าเกิดกรณีแบบนี้เราควรจะทำอย่างไรและถ้าเราจะจ้างทนายเพื่อสู้คดีอะไรประมาณนี้ต้องเสียค่าทนายเยอะไหมคืออยากรู้จริงๆเลยค่ะกรุณาช่วยตอบให้ส่งสัยหน่อยนะค่ะ....ขอบคุณค่ะ
ผู้ตั้งกระทู้ นารี :: วันที่ลงประกาศ 2011-11-21 14:26:46 IP : 58.10.124.211

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3269296)

เคยตอบปัญหาลักษณะนี้ แต่ไม่แน่ใจว่าในเว็บไหน ก็ขอยกฎีกามาให้พิจารณาอีกครั้ง....คือกรณีของคุณ เคยมีคนฮึดสู้ ปรากฏว่าศาลท่านวินิจฉัยว่าไม่มีความผิด แต่การมีคดีถึงสามศาล ก็ไม่เรื่องดีแน่ เรื่องค่าทนายความก็ต้องตกลงกันเองครับ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10579/2551

พนักงานอัยการจังหวัดบุรีรัมย์

โจทก์

นางอัญชลี บุญอุทิศ

จำเลย

ป.วิ.อ. มาตรา 185

พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31

พ.ร.บ.จัดตั้งศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศและวิธีพิจารณาคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ พ.ศ.2539 มาตรา 26

โจทก์บรรยายฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 ซึ่งบัญญัติว่า “ผู้ใดรู้อยู่แล้วหรือมีเหตุอันควรรู้ว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานนั้นเพื่อหากำไร ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์...” ความผิดตามบทบัญญัติดังกล่าวจึงต้องเป็นการกระทำแก่งานที่ได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น “เพื่อหากำไร” เท่านั้น แต่ตามที่โจทก์บรรยายฟ้องปรากฏแต่เพียงว่า จำเลยเปิดแผ่นเอ็มพีสามและซีดีเพลงให้ลูกค้าในร้านอาหารได้ร้องและฟังเพลงของผู้เสียหาย 1 แผ่น “เพื่อประโยชน์ในทางการค้า” ขายอาหารและเครื่องดื่มของจำเลยแต่ไม่ปรากฏในคำฟ้องว่าจำเลยกระทำเพื่อหากำไรโดยตรงจากการที่ให้ลูกค้าได้ร้องและฟังเพลงโดยเรียกเก็บค่าตอบแทนจากลูกค้าในการเปิดเพลงดังกล่าวหรือเรียกเก็บรวมไปกับค่าอาหารและเครื่องดื่มแต่อย่างใด การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 แม้จำเลยให้การรับสารภาพก็ไม่อาจลงโทษจำเลยได้ ตาม พ.ร.บ.จั้ดตั้งศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศและวิธีพิจารณาคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ พ.ศ.2539 มาตรา 26 ประกอบ ป.วิ.อ. มาตรา 185

________________________________

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 4, 6, 8, 15, 17, 31, 70, 76 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 ริบของกลาง และสั่งจ่ายเงินค่าปรับฐานละเมิดลิขสิทธิ์กึ่งหนึ่งให้แก่ผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง พิพากษายกฟ้อง ของกลางคืนให้แก่เจ้าของ

โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า คดีนี้โจทก์บรรยายฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 ซึ่งบัญญัติว่า “ผู้ใดรู้อยู่แล้วหรือมีเหตุอันควรรู้ว่างานใดได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานนั้นเพื่อหากำไร ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำการละเมิดลิขสิทธิ์...” ความผิดตามบทบัญญัติดังกล่าวจึงต้องเป็นการกระทำแก่งานที่ได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น “เพื่อหากำไร” เท่านั้น แต่ตามที่โจทก์บรรยายฟ้องมานั้นปรากฏว่าจำเลยเปิดแผ่นเอ็มพี 3 และซีดีเพลงให้ลูกค้าในร้านอาหารของจำเลยได้ร้องและฟังเพลงของผู้เสียหาย จำนวน 1 เพลง เพียง “เพื่อประโยชน์ในทางการค้า” ขายอาหารและเครื่องดื่มของจำเลย ตามคำบรรยายฟ้องดังกล่าวไม่ปรากฏว่าจำเลยกระทำเพื่อหากำไรโดยตรงจากการที่ให้ลูกค้าได้ร้องและฟังเพลง โดยเรียกเก็บค่าตอบแทนจากลูกค้าในการเปิดเพลงดังกล่าว หรือเรียกเก็บรวมไปกับค่าอาหารและเครื่องดื่มแต่อย่างใด การกระทำของจำเลยตามฟ้องจึงไม่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 31 เพราะไม่ครบองค์ประกอบความผิดของบทมาตราดังกล่าวซึ่งต้องเป็นการกระทำเพื่อหากำไรโดยตรงจากการละเมิดลิขสิทธิ์ แม้จำเลยให้การรับสารภาพก็ไม่อาจลงโทษจำเลยได้ ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศและวิธีพิจารณาคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ พ.ศ.2539 มาตรา 26 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 185 ที่ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์จึงชอบแล้ว อุทธรณ์ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน.

( พรเพชร วิชิตชลชัย - พลรัตน์ ประทุมทาน - บุญรอด ตันประเสริฐ )

ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลาง - นายนทดล กิติกัมรา

ผู้แสดงความคิดเห็น มโนธรรม วันที่ตอบ 2011-11-21 17:45:27 IP : 125.26.108.50

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล