กรณีนี้  ถือว่า ฝ่ายรถปิดอัพ   เป็นฝ่ายประมาท  ต้องรับผิดทั้งทางแพ่งและทางอาญา....ทางแพ่งต้องชดใช้ค่าเสียหาย  ตาม ปพพ.ม.420  ม.443  ม.444   และ  ม.445 คือ ค่าซ่อมรถและอื่นๆที่จำเป็น  ถ้าไม่ตายในทันที   ค่าสินไหมฯได้แก่ค่ารักษาพยาบาล   ค่าขาดประโยชน์ที่ไม่สามารถประกอบอาชีพได้....กรณีตายลง   ถ้าทำให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งขาดไร้อุปการะตามกฎหมาย  ก็เรียกค่าสินไหมฯได้  เช่น ถ้าพ่อเสียชีวิต   ลูกย่อมขาดผู้อุปการะ ถ้าบุตรอายุ  10 ปี  ถ้าคิดคำนวณต้องได้รับค่าอุปการะ    เดือนละ  5 พันบาท  จนถึง อายุ 20 ปีก็รวมเวลาขาดอุปการะ  10 ปี ก็คิดเป็นเงิน  5,000  คูณ 12  คูณ  10  ก็เป็นเงิน 6 แสนบาทเป็นต้น.....ถ้าการตายทำให้ขาดแรงงานในครัวเรือน   ก็เรียกค่าสินไหมฯในส่วนนี้ได้... ทางอาญา   เป็นการประมาท  ทำให้ผู้อื่นเสียชีวิต ตาม ปอ ม.291 มีโทษจำคุกไม่เกิน  10  ปี  และประมาททำให้ผู้อื่นสาหัส  ตาม ปอ. ม.300  มีโทษจำคุกไม่เกินสามปี  เมื่ออัยการ  ฟ้องคนขับปิคอัพ  ในความผิด ตาม ปอ. ม.291  และ ม.300   ผู้เสียหายก็สามารถยื่นคำร้องต่อศาลที่พิจารณาคดีขอให้บังคับจำเลยชดใช้ค่าสินไหมฯแก่ตนได้  โดยไม่ต้องไปฟ้อง เป็นคดีใหม่ต่างหาก....แต่....ถ้าอัยการ   ยังไม่ฟ้องคดีอาญา   ภายในหนึ่ง นับแต่วันเกิดเหตุ    ควรฟ้องทางแพ่ง   เพื่อเรียกร้องค่าเสียหายเอาเอง    เพราะคดีจะขาดอายุความการเรียกร้องทางแพ่งได้   ข้อคิด    แม้ตามกฎหมาย   จะสามารถเรียกร้อค่าเสียหายได้สูงพอสมควร   แต่.. ถ้าจำเลยไม่มีทรัพย์สินอะไร  ที่จะมาชดใช้ได้   ก็คงต้องยอมรับสภาพครับ