เรียนคุณทนาย

 ในกรณีที่เราเป็นเด็กกำพร้า  แม่ตาย   พ่อทิ้งแม่ไปตั้งแต่เรายังไม่เกิด  เราเป็นลูกโทน  ไม่มีพี่น้อง ตอนนี้พ่อตายหรือยังก็ไม่รู้เพราะไม่เคยเห็น   เราอาศัยอยู่กับครอบครัวญาติฝ่ายแม่จนโต        แล้วย้ายไปเรียนและอาศัยอยู่ต่างประเทศหลายปีจนถึงปัจจุบันนี้

    เราอายุสามสิบกว่าๆ   ไม่มีบุตร   แต่เรามีอสังหาริมทรัพย์ในต่างประเทศ เช่นบ้านและที่ดิน  ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่ก่อให้เกิดรายได้จากค่าเช่าทุกเดือน     บ้านบางหลังยังคงต้องผ่อนธนาคาร  บางหลังไม่มีหนี้กู้ธนาคาร   เราทำพินัยกรรมที่ต่างประเทศกับทนายความแล้ว   โดยทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินทุกอย่างให้การกุศล  เช่น  วัด  เด็กกำพร้า และสัตว์  เท่านั้น  โดยไม่ได้ยกทรัพย์สินไดๆของเราที่ต่างประเทศให้ญาติที่ไทยทั้งสิ้น  

 ทนายความที่ต่างประเทศแนะนำให้เราทำพินักกรรมที่ไทยแยกต่างหาก   เรามีที่ดินเพียงหนึ่งแปลงที่ไทย  และต้องการยกที่ดินที่ไทยให้การกุศลเช่นกัน   ดังนั้น   เพื่อความไม่ประมาท  เราควรทำพินัยกรรมที่ไทยอย่างไร    เพื่อป้องกันไม่ให้ญาติๆที่ไทยเข้ามาอ้างสิทธ์ในทรัพย์สินของเราทั้งที่ไทยและต่างประเทศ  เพราะเราต้องการให้ทรัพย์สินของเราเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม     

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง