-ถ้าคุณสามารถพิสูจนให้ศาลเห็นได้ว่า...ได้กระทำการเพื่อป้องกันสิทธิของตนหรือของผู้อื่นให้พ้นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย และเป็นภยันตรยที่ใกล้จะถึง  ถ้าได้กระทำพอสมควรแก่เหตุ.........ไม่มีความผิด(มาตรา68)

--ปรมาจารย์ทางกฎหมายท่านหนึ่งท่านสอนว่า..ถ้าจะได้รับประโยชน์จาก ม.68   คือการป้องกันชอบด้วยกฎหมาย...โดยไม่มีความผิด..ท่านสรุปว่า  "หนี.....น้อย"คือถ้ามีอันตรายใกล้เข้ามาให้เราพยายามหลบหนีไว้ก่อน.......ถ้าจำเป็นต้องป้องกันตัว.....ก็ต้องกระทำเพียงน้อยๆพอรอดตัว....เช่นถ้าถูกไล่แทงด้วยมีดยาว เพียง5 ซม.  แต่เราป้องกันด้วยยิงเขาจนตาย..ก็น่าจะเป็นการเกินสมควรแก่เหตุ.......อย่างไรก็ตามการที่จะพิจารณาว่าเรื่องใดเป็นการป้องกันโดยชอบหรือไม่...มีฎีกาเกี่ยวเรื่องนี้อยู่เป็นร้อยๆ.....แต่จะให้ฟันธงลงไปว่าเรื่องของคุณเป็นการป้องกันโดยชอบหรือไม่คงยากที่จะชี้ชัดลงไปได้......เพราะต้องมีปัจจัยต่างๆประกอบอีกมากมาย.....เช่นสถานการณ์ที่เกิด...ผู้เสียหายและญาติ...พยาน....ร้อยเวร..ทนาย....อัยการ...ศาล....ที่สำคัญน่าจะเป็นพยานนะครับต้องให้ปากคำสอดคล้องต้องกันว่า..คุณได้ป้องกันโดยชอบจริง..คุณจึงจะได้รับประโยชน์จาก ม.68 คือไม่มีความผิด..........

-ญาติผู้ตายก็มีส่วนสำคัญที่ทำให้คดีหนักเบาได้....ถ้าเป็นประเภทกัดไม่ปล่อยคุณก็คงลำบาก.....ถ้าเจอคนประนีประนอมไม่ติดใจเอาความ.....บางทีเรื่องอาจจบที่โรงพักก็เป็นได้....

แล้วถ้าเป็นการจับเด็ก 3 ขวบกดน้ำจนสำลักน้ำหมดสติไปเนื่องจากเด็กฉี่รดที่นอน แล้วเกิดตกใจช่วยชีวิตเด็กด้วยการใช้มือขยุ้มท้องและทุบท้อง อีกทั้งยังจับเด็กพาดบนโถส้วมแล้วใช้ฝาชักโครกกดทับเพราะเข้าใจว่าเป็นการช่วยชีวิต จะทำให้ช่องท้องได้รับความกระทบกระเทือนเป็นเหตุให้เด็กถึงแก่ความตาย เป็นการฆ่าคนตายโดยเจตนาหรือว่าแค่ทำร้ายร่างกายผู้อื่นจนทำให้ถึงแก่ความตายล่ะคะ