ศาลก็ออกหมายค้น  ตามพยานหลักฐานที่ตำรวจมีอยู่และเสนอคำร้องขอไปต่อศาล  คงมีมูลน่าเชื่อถือ  จึงมีการออกหมายค้น....   ส่วนตำรวจก็คงขอออกหมายค้น  ตามพยานหลักฐาน  หรือสายของตำรวจที่ให้เบาะแสมาว่ามีหลักฐานชัดเจน....เมื่อไม่พบสิ่งผิดกฎหมาย   ตามหมายค้น   ก็ต้องไปไล่เรียงจากตำรวจว่าการออกหมายค้น   มีพยานหลักฐาน  ที่ได้มาอย่างไร    ถ้าได้มาจากพยานเท็จ   ก็ย่อมมีความผิด ตาม ปอ. ม.172 ม.173ที่ยกมาข้างล่าง....  แต่ การที่จะไปไล่เบี้ยจากตำรวจ    คงไม่ใช่เรื่องง่าย  เพราะส่วนใหญ่ก็เขี้ยวกันทั้งนั้น   คงมีทางหนีทีไล่ไว้แล้ว  คงต้องคุยกับทนายอีกที เพื่อหาช่องทางเอาคนผิดหรือคนกลั่นแกล้งมาลงโทษ   หรือใช้วิธีร้องเรียนขอความเป็นธรรมจาก   ผู้ว่าราชการจังหวัด  หรือผู้ตรวจการแผ่นดิน (โทร.1676 (โทรฟรี) หรือ 0-2141-9100 โทรสาร 0-2143-8341)  ถ้าใช้ช่องทางนี้น่าจะง่ายกว่า   แต่ก็อย่าได้ไปวาดหวังอะไรไว้สูงเกินควร  เพราะสังคมไทย   กำลังตกอยู่ในยุคสับสนอลหม่าน   บางทีอะไรๆก็เพี้ยนไปหมด  ครับ

มาตรา 172 ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญา แก่พนักงานอัยการ ผู้ว่าคดี พนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มี อำนาจสืบสวนคดีอาญา ซึ่งอาจทำให้ผู้อื่นหรือประชาชนเสียหาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับ
มาตรา 173 ผู้ใดรู้ว่ามิได้มีการกระทำความผิดเกิดขึ้น แจ้งข้อ ความแก่พนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดี อาญาว่าได้มีการกระทำความผิดต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกพันบาท