ในปี 1918 Emmy Noether นักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมันได้ให้ความกระจ่างในเรื่องนี้ เธอพบว่ากฎการอนุรักษ์ที่ยิ่งใหญ่เป็นเพียงผลสืบเนื่องจากความสมมาตรของพื้นที่และเวลาอันลึกซึ้ง ซึ่งสิ่งต่างๆ จะคงเดิมหากมุมมองของเราเปลี่ยนไป คุณสมบัติที่โดดเด่นของสมมาตรดังกล่าวก็คือ จักรวาล พวกมันยังเป็นสมมาตรของความว่างเปล่า ของเอกภพที่ว่างเปล่าทั้งหมด ดังนั้นบางทีการเปลี่ยนจากไม่มีอะไรเป็นบางอย่างอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่ บางทีมันอาจเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงจากไม่มีอะไรเป็น ไม่มีโครงสร้าง ของจักรวาลที่เต็มไปด้วยกาแลคซีของเรา