ผมมาอยู่กรุงเทพฯ นานเกินไปจึงไม่รู้เครดิตและภาระความเป็นอยู่ของคนในพื้นที่ หลังจากที่ผมตกงานจากภาวะล่มสลายทางเศรษฐกิจของประเทศเมื่อปี 2540 จึงได้กลับไปค้าขายที่ภูมิลำเนาเกิดในปี 2544 ผมขายโทรศัพท์มือถือ(เครื่องใหม่) เป็นการขายคนในท้องถิ่น ราคาเครื่องประมาณ 4,000-10,000.- บาท น่าเห็นใจที่เค้าไม่ สามารถเก็บรวบรวมเงินมาซื้อในราคาเงินสดได้ ผมให้เค้าวางดาว์น 500-1,000 บาท ที่เหลือให้ ผ่อนส่งประมาณเดือนละ 500-1,000 ระยะเวลาผ่อนส่งไม่เกิน 6 เดือน โดยทำสัญญาเช่าซื้อที่ระบุหมายเลข IMIE เครื่อง ควบคู่กับการทำสัญญาเงิน***้ สำหรับรายที่ขาดส่งผมติดตามทวงถามหลายครั้ง ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรบางรายโทรศัพท์ที่ซื้อไปก็เสีย บางรายก็ขายโทรศัพท์ต่อให้คนอื่น บางรายโยกย้ายที่อยู่หนีไปอยู่ที่อื่น จะใช้ สัญญา***้ฟ้องร้องก็ไม่คุ้มค่า เพราะแต่ละสัญญามีวงเงิน***้ไม่เกิน 10,000.-บาท ผมจะแจ้งความดำเนินคดีฐานฉ้อโกง หรือคดียักยอกทรัพย์โดยอาศัยสัญญาเช่าซื้อที่มีอยู่จะได้หรือไม่ ลักษณะสัญญา, ลักษณะการผ่อนชำระ และลักษณะการติดตามทวงถามครบองค์ประกอบที่ผมจะแจ้งความดำเนินคดีฐานฉ้อโกง หรือยักยอกทรัพย์ได้ หรือไม่ บางรายด้วยความคุ้นเคยไม่ได้ทำสัญญาก็มี บางรายผมติดตามทวงถามบ่อยครั้งจนเบื่อและขาดการติดตามมาเป็นปี ครั้นไปติดตามอีกก็ถูกด่าถูกว่า เนื่องจากเป็นลูกค้าในละแวกบ้านที่รู้จักกัน กฏหมายเอื้ออำนวยและช่วยเหลือคนที่ทำมาหากินสุจริตอย่างผมได้หรืออย่างไรหรือไม่ ?