7727/2544

โจทก์ พนักงานอัยการประจำศาลแขวงนครสวรรค์

จำเลย นายอุดม คงไทย

อาญา ยักยอกทรัพย์ (มาตรา 352)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ครอบครองรถยนต์บรรทุกสิบล้อ ของบริษัทอีซูซุเสนียนต์

นครสวรรค์ จำกัด ผู้เสียหาย แล้วจำเลยเบียดบังเอารถยนต์บรรทุกสิบล้อคันดังกล่าว

ของผู้เสียหายเป็นของจำเลยหรือของบุคคลที่สามโดยทุจริต ขอให้ลงโทษตาม

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352 และให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์เป็นเงิน

2,238,009.25 บาท แก่ผู้เสียหาย

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ โดยอัยการพิเศษประจำเขต 6 ซึ่งอัยการสูงสุดได้มอบหมาย

รับรองให้อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลอุทธรณ์ภาค 6 พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา โดยอัยการสูงสุดรับรองให้ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "......พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยครอบครอง

รถยนต์บรรทุกสิบล้อ ยี่ห้ออีซูซุ หมายเลขเครื่องยนต์ 723835 ราคา

2,238,009.25 บาท ของบริษัทอีซูซุเสนียนต์นครสวรรค์จำกัด ผู้เสียหาย โดย

ทำสัญญาเช่าซื้อ มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า จำเลยยักยอกรถยนต์

บรรทุกสิบล้อคันดังกล่าวหรือไม่ โจทก์มีนางสาวจินณ์เกษม สาระคุณ กรรมการบริษัท

ผู้เสียหาย และนางสาวจารุภา มีพร้า เบิกความเป็นพยานประกอบสำเนาหนังสือ

สัญญาเช่าซื้อและสัญญาค้ำประกันเอกสารหมาย จ.2 และ จ.3 รับฟังได้ว่า จำเลย

เช่าซื้อรถยนต์บรรทุกสิบล้อยี่ห้ออีซูซุ หมายเลขเครื่องยนต์ 723825 ชำระเงินวัน

ทำสัญญา 245,245.45 บาท ที่เหลือผ่อนชำระเดือนละงวด งวดละ 55,354.55

บาท รวม 36 งวด หลังจากทำสัญญาเช่าซื้อและรับรถยนต์บรรทุกสิบล้อไปแล้ว

จำเลยไม่ชำระค่าเช่าซื้อ ไม่ติดต่อกับผู้เสียหายผู้เสียหายจึงบอกเลิกสัญญา

ตามเอกสารหมาย จ.4 และใบตอบรับเอกสารหมาย จ.5 แต่จำเลยไม่ส่งมอบรถยนต์

บรรทุกคืนแก่ผู้เสียหายผู้เสียหายนำเช็คที่จำเลยสั่งจ่ายไปเบิกเงินก็ถูกธนาคารตาม

เช็คปฏิเสธการจ่ายเงินพยานหลักฐานโจทก์ดังนี้แสดงว่า จำเลยทำสัญญาเช่าซื้อ

ชำระเงินล่วงหน้าจำนวนหนึ่งเพียงเพื่อให้ได้รถยนต์บรรทุกสิบล้อไปไว้ในครอบครอง

ไม่มีเจตนาจะชำระราคาอีก โดยข้อเท็จจริงปรากฏว่าจำเลยไม่ชำระค่างวดตั้งแต่งวดแรก

ไม่ขอผัดผ่อนไม่ติดต่อด้วย เมื่อสัญญาเลิกกันก็ไม่คืนรถยนต์แก่ผู้เสียหาย หาก

มีข้อขัดข้องควรต้องแจ้งให้ผู้เสียหายทราบแต่ข้อเท็จจริงที่ปรากฏหาได้เป็นเช่นนั้นไม่

ซึ่งผิดวิสัยผู้ทำการโดยสุจริตนางสาวจินณ์เกษมและนางสาวจารุภาพยานโจทก์

เบิกความตรงกันว่าติดตามสืบหารถยนต์แล้วไม่พบ สอบถามผู้ใหญ่บ้านได้ความว่า

จำเลยขายไปแล้ว ส่วนผู้ค้ำประกันเป็นเพียงชาวบ้านที่จำเลยจ้างให้ทำสัญญาค้ำประกัน

เมื่อจำเลยถูกจับคดีกระทำผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค

พยานทั้งสองถามจำเลยเรื่องรถยนต์จำเลยบอกว่าขายไปแล้ว แต่ไม่ยอมบอกว่าขาย

แก่ใคร และรถยนต์อยู่ที่ใด ปรากฏตามบันทึกคำให้การพยานเอกสารหมาย จ.6 และ

ตามคำเบิกความร้อยตำรวจเอกวิริยะบัณฑิต สถิตย์สุวชาติ พนักงานสอบสวน

พยานหลักฐานและพฤติการณ์ดังนี้ชี้ว่าจำเลยซึ่งครอบครองรถยนต์บรรทุกสิบล้อของ

ผู้เสียหายเบียดบังเอารถยนต์นั้นไว้เป็นของจำเลยหรือผู้อื่นโดยเจตนาทุจริต พยาน

หลักฐานฝ่ายจำเลยมีแต่จำเลยนำสืบปฏิเสธลอยๆ โดยไม่มีพยานหลักฐานอื่นสนับสนุน

การที่จำเลยอ้างว่ารถยนต์ถูกนายเหน่งเอาไปรับจ้างแล้วไม่เอามาคืน จึงไม่น่าเชื่อ

เพราะรถยนต์เป็นของผู้เสียหาย จำเลยเช่าซื้อมา จำเลยย่อมรู้อยู่แก่ใจว่าต้องรับผิด

ต่อเจ้าของตามสัญญา แต่ทางนำสืบของจำเลยไม่ปรากฏว่านายเหน่งที่ว่ามีตัวตน

อยู่จริงหรือไม่ เป็นคนที่ไหน เกี่ยวข้องใกล้ชิดอย่างไรและเพราะเหตุใดจำเลย

จึงส่งมอบรถยนต์ซึ่งมีราคาสูงให้ไปโดยไม่ต้องมีหลักฐานหากเป็นความจริงตามวิสัย

ผู้สุจริต จำเลยต้องรีบแจ้งผู้เสียหายแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานให้ติดตาม

ผู้กระทำผิด และตามรถยนต์คืนแต่จำเลยไม่ได้ทำ ข้ออ้างว่าจำเลยได้แจ้งผู้เสียหาย

กับแจ้งความร้องทุกข์แล้วแต่เจ้าพนักงานไม่ยอมรับแจ้งนั้นไม่น่าเชื่อ ดังนี้เห็นว่า

พยานหลักฐานจำเลยไม่มีน้ำหนัก ไม่สามารถหักล้างพยานหลักฐานโจทก์ การกระทำ

ของจำเลยเป็นการเบียดบังเอาทรัพย์ของผู้เสียหายที่อยู่ในครอบครองของจำเลยไป

โดยทุจริต เป็นความผิดฐานยักยอก หาใช่เป็นเพียงการกระทำผิดสัญญาทางแพ่ง

เท่านั้นไม่ ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษายกฟ้องนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วยฎีกาโจทก์

ฟังขึ้น"

พิพากษากลับ จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352

วรรคแรก จำคุก 2 ปี ให้จำเลยคืนรถยนต์หรือใช้ราคารถยนต์ 2,238,009.25

บาท แก่ผู้เสียหาย

(สายันต์ สุรสมภพ - พิชิต คำแฝง - สุพัฒน์ บุญยุบล)

จุมพล ภิญโญสินวัฒน์ - ย่อ

อรรถนิติ ดิษฐอำนาจ - ตรวจ