นายจ้างคงแจ้งไม่ได้ครับ ถึงแจ้งไป ลูกจ้างก็ไม่ได้มีความผิดฐานลักทรัพย์ครับ

ทั้งนี้ เป็นเพราะว่า การกระทำที่จะเป็นความผิดฐานลักทรัพย์นั้น ผู้กระทำจะต้องเอาทรัพย์ของผู้อื่นไป โดยเจตนาทุจริต คำว่า "เจตนาทุจริต" คือ การแสวงหาประโยชน์อันมิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมาย 

เมื่อเจ้าของงาน แจกสลากให้แก่ผู้มาร่วมงาน ดังนั้นผู้ที่มีสิทธิได้รับของรางวัลนั้น คือผู้ถือสลาก แต่เมื่อผู้มาร่วมงานได้ ทิ้งสลากดังกล่าวแล้ว ถือได้ว่า เจตนาสละสิทธิในการรับของรางวัลดังกล่าวแล้ว ดังนั้น นายจ้างจึงไม่มีสิทธิดำเนินคดีลักทรัพย์กับลูกจ้างได้ เพราะ นายจ้างเองก็ไม่ได้เป็นผู้เสียหาย เพราะไม่เป็นเจ้าของสลากนั้น ลูกจ้างจึงไม่ได้ลักทรัพย์ของนายจ้าง 

และสำหรับการนำสลากซึ่ง ผู้มาร่วมงานทิ้งไปแล้วมารับของรางวัล ก็เป็นการขอรับรางวัล ตามสิทธิที่ผู้จัดงานกำหนดไว้ ในการจัดงาน จึงไม่เป็นการแสวงหาประโยชน์อันมิควรได้โดยชอบด้วยกฎหมาย ไม่เป็นการทุจริต 

กรณีตามปัญหา จึงไม่เป็นการลักทรัพย์ครับ

สมชายเข้าไปดื่มกาแฟร้านหนึ่ง  ในร้านกาแฟมีคอกาแฟอีกหลายคนเมื่อดื่มกาแฟแล้วสมชายก็ออกจากร้านมาโดยไม่รู้ว่าทำปากการาคาแพงหล่อนอยู่ในร้านเมื่อเดินไปได้ประมาณ 5 นาทีจึงทราบว่าปากกาหล่อนหายไปเชื่อว่าตกอยู่ในร้านกาแฟ จึงเดินกลับมาหาปากกาดังกล่าว  ก่อนที่สมชายจะเดินมาถึงร้านกาแฟ  สามารถคอกาแฟคนหนึ่งเก็บปากกาได้  จึงร้องถามคนในร้านว่าเป็นปากกาของใคร  องอาจๆรับปากกามาเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อด้านขวา  เมื่อสมชายเดินมาถึงร้านกาแฟจึงถามหาปากกา   สามารถจึงบอกว่าเป็นผู้เก็บได้ แล้วยังบอกว่าส่งปากกาให้องอาจไว้  แต่องอาจปฎิเสธว่าไม่ได้รับพร้อมกับเอาปากกาด้านซ้ายมาให้สมชายดูซึ่งเป็นคนละด้ามกัน  ดังนี้  องอาจกระทำความผิดฐานใด