- ความอันยอมความได้ คือ ความผิดต่อส่วนตัว

- ความผิดใดเป็นความผิดอันยอมความได้ ( ความผิดต่อส่วนตัว ) ก็จะมีบทบัญญัติแห่งกฎหมายบัญญัติไว้ครับ  เช่น ป.อ. มาตรา 333 , 361 เป็นต้น

-ความผิดใด กฎหมายมิได้บัญญัติให้ยอมความได้ ความผิดนั้น เป็น ความผิดอาญาแผ่นดิน

- ส่วนข้อแตกต่างนั้น 

            ** ในเรื่องของการเป็นผู้เสียหาย มีดังนี้

      1. ความผิดต่อแผ่นดิน  - รัฐ เท่านั้นเป็นผู้เสียหาย

                                            - รัฐ กับ ราษฎรษ์ เป็นผู้เสียหาย  เช่น ป.อ. มาตรา 157

       2. ความผิดต่อส่วนตัว  - ราษฎรษ์ เท่านั้นเป็นผู้เสียหาย

            ** ในเรื่องอายุความอาญา มีดังนี้

       1. ความผิดต่อแผ่นดิน เป็นไปตาม ป.อ. มาตรา 95

       2. ความผิดต่อส่วนตัว เป็นไปตาม ป.อ. มาตรา 96

            ** ในเรื่องของ อำนาจในการสอบสวน

        1. ความผิดต่อแผ่นดิน พนง.สอบสวนมีอำนาจสอบสวน โดยไม่จำต้องมีการร้องทุกข์ก่อน ป.วิ.อ. มาตรา 121

        2. ความผิดต่อส่วนตัว พนง.สอบสวน จะมีอำนาจในการสอบสวนก็ต่อเมื่อมีการร้องทุกข์โดยชอบ ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 2(7) ซึ่งผู้ร้องทุกข์จะต้องเป็นผู้เสียหายโดยนิตินัย ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 2(4)  ( ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 121 ว.2 )

       อำนาจในการสอบสวนของ พนง.สอบสวน จะไปเกี่ยวโยงกับอำนาจฟ้องของ พนง.อัยการ ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 120

อยากทราบผิดอันยอมความได้และความผิดอันยอมความไม่ได้ โดยแยกตามมาตรา

 อยากทราบว่า ถ้าเราถูกคนทำร้ายร่างกาย แต่เราไม่ติดใจเอาความแต่สามีเราไปฟ้องคดีแต่ศาลยกฟ้องต่อมาแผลจากที่ถูกทำร้ายเน่าถือว่าสาหัสและสามีก็ไปฟ้องคดีอีกครั้ง แต่ศาลก็ยกฟ้องอีก แบบนี้ถือว่าศาลทำถูกไหมค่ะ