ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 172  ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จเกี่ยวกับความผิดอาญาแก่พนักงานอัยการ ผู้ว่าคดี พนักงานสอบสวนหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญา ซึ่งอาจทำให้ผู้ อื่นหรือประชาชนเสียหาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

          มาตรา 173  ผู้ใดรู้ว่ามิได้มีการกระทำความผิดเกิดขึ้น แจ้งข้อความแก่พนักงานสอบสวน หรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญาว่า ได้มีการกระทำความผิด ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปีและปรับไม่เกินหกพันบาท

          มาตรา 174  ถ้าการแจ้งข้อความตามมาตรา 172 หรือมาตรา 173 เป็นการเพื่อจะแกล้งให้บุคคลใดต้องถูกบังคับตามวิธีการเพื่อความปลอดภัยผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกพันบาท

          ถ้าการแจ้งตามความในวรรคแรก เป็นการเพื่อจะแกล้งให้บุคคลใดต้องรับโทษหรือรับโทษหนักขึ้น ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี และปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท

          มาตรา 175  ผู้ใดเอาความอันเป็นเท็จฟ้องผู้อื่นต่อศาลว่ากระทำความผิดอาญา หรือว่ากระทำความผิดอาญาแรงกว่าที่เป็นความจริงต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี และปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท

          มาตรา 176  ผู้ ใดกระทำความผิดตามมาตรา 175 แล้วลุแก่โทษต่อศาล และขอถอนฟ้องหรือแก้ฟ้องก่อนมีคำพิพากษา ให้ศาลลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้หรือศาลจะไม่ลงโทษเลยก็ได้

ขอตอบคำถามของคุณ ว่า

๑. นาย ก. ไม่มีความผิดตาม ม. ๑๗๕ และ ม. ๑๗๖ เพราะ นาย ก. ไม่ได้ยื่นฟ้องต่อศาล แต่เป็นการแจ้งความคดีอาญาต่อตำรวจ

๒. นาย ก. จะมีความผิด ตาม ม.๑๗๒ , ม.๑๗๓ และ ม.๑๗๔  ก็ต่อเมื่อได้ข้อเท็จจริงว่า "เป็นการแจ้งความเท็จ" แต่หากเป็นการแจ้งไปตามความจริงที่เห็นหรือรู้มา เช่นนี้ แม้ภายหลังอัยการสั่งไม่ฟ้อง นาย ก. ก็ไม่มีความผิดใดๆ เพราะเป็นการทำไปโดยสุจริต

เจ้าหนี้กรอกลายละเอียดในสัญญาเงินกู้ และในเช็ด  ลงวันที่และจำนวนเงินเอง ลงวันที่ 13 มีนาคม 255 และไปแจ้งความวันที่ 19 มีนาคม 2551  และออกหมายจับ วันที่ 29 เมษายน 2551  การออกหมายมายผู้ค้องหาไม่ทราบเลย  แต่มีหมายเรียกตัว 2 ครั้ง ครั้งที่ 1 ลงวันที่ 21 เมษายน 2551  ครั้งที่ 2 ลงวันที่ 24 เมษายน 2551 ผู้ต้องหาไปพบทั้ง 2 ครั้ง  คิดว่าจะมีการไค่สวนหรือเจรจณาที่โรงพัก  แต่ถูกควบคุมตัวก่อน  ใช้หลักทรัพย์ 400,000  บาทในการประกันที่โรงพัก

ในการลงลายละเอียดเช็ดและสัญญากู้ยืมนั้น  โจทย์ได้ลงลายละเอียดเองและนำไปแจ้งความเท็จว่าจำเลยหลบหนีตั้งแต่วันเขียนเช็ดให้  ทั้งที่ไม่เป็นความจริงเพราะจำเลยเปิดร้านค้าขายทุกวัน

ต่อมาศาลสั่งให้จำเลยใช้หนี้ จากยอดเช็ดที่โจทก์ฟ้อง 650,000  บาท เป็น 70,000 บาท  (เจ็ดหทื่นบาท)

และจำเลยได้ชดใช้หมดแล้ว  บัดนี้ถ้าจะฟ้องกลับ  จะฟ้องข้อหาใดและเรียดร้องค่าเสียหายได้หรือไม่