ขอมัดข้อเท็จจริงอย่างนี้นะ ว่า

กรณี ๑. หากนาง ก. พูดเล่นจริงๆ และนาย ข. ก็เชื่อจริงๆ ว่า นาง ก.ต้องการแบบนั้นจริงๆ ... และ นาย ข. เป็นคนสมประกอบมีสติสมบูรณ์

เช่นนี้นาง ก. ไม่มีความผิดอะไรกับผลที่เกิดขึ้น  เพราะนาง ก. ขาดเจตนา

กรณี ๒ หากนาง ก. พูดเล่นจริงๆ และนาย ข. ก็เชื่อจริงๆ ว่า นาง ก.ต้องการแบบนั้นจริงๆ ... แต่ นาย ข. เป็นคนที่ไม่สมประกอบ มีสติไม่สมบูรณ์ ซึ่งนาง ก. ก็รุ้แล้ว

เช่นนี้ นาง ก. มีความผิด ในผลที่เกิดขึ้นด้วย ในฐานะผู้ยุยง เพราะรู้อยู่แล้วว่า นาย ข. ไม่ปกติ .. ต้องมีความผิดและรับผิด เช่นเดียวกับนาย ข.

ต้องรับโทษเช่นเดียวกับนาย ข.