--แม้ไม่มีอำนาจปกครองบุตรและไม่ได้บันทึกไว้มารดาย่อมมีสิทธิ์เยี่ยมเยียนบุตรของตนได้เสมอตามสมควร...(ป.แพ่งฯม.1584/1)

-ถ้าอดีตสามีกีดกันไม่ให้พบบุตร  คุณก็คงทำอะไรไม่ได้ถนัดนัก   ถ้าไปพบตำรวจก็คงแนะนำให้ไปฟ้องร้องกันเอาเองโดยอาศัยสิทธิตามหลักกฎหมายข้างต้น  โดยฟ้องฐานละเมิดหรือฟ้องขอใช้อำนาจปกครองร่วมกับสามีเป็นต้น..

--คำแนะนำ  บางทีคุณต้องพยายามตัดใจ  ผมเข้าใจดีว่าการรักและคิดถึงบุตรเป็นเรื่องที่ปวดร้าวพอสมควร  แต่ถ้าคิดจะฟ้องร้องก็ต้องพิเคราะห์ดูว่าจะคุ้มค่ากับเงินและเวลาที่เสียไปหรือไม่  และผู้ที่รับผลกระทบเต็มๆอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงคือบุตร  ซึ่งคงทำให้เขาเกิดปมด้อยในดวงจิต  พ่อแม่แยกทางกันก็เป็นเรื่องที่เด็กรับไม่ได้อยู่แล้วถ้ามีปัญหาเรื่องใครควรจะมีอำนาจปกครองบุตรเด็กอาจเหลือทนก็เป็นได้....    แนะนำให้ให้คุณหาโอกาสไปเยี่ยมบุตรที่โรงเรียนตามสมควรและให้การช่วยเหลือจุนเจือตามกำลัง  เมื่อเขาโตขึ้นเขาก็คงรำลึกถึงพระคุณของแม่เขาคงมีความรักและผูกพันคุณไม่เสื่อมคลายแน่นอน  น่าจะดีกว่ามีคดีความต่อกัน   ด้วยความปรารถนาดีครับ

คิดว่า ถ้าไปเยี่ยมลูกที่โรงเรียน อดีตสามีก็ต้องหาทางกีดกันไม่ให้เราพบลูกอีก ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม เขามีสิทธิบอกครูได้หรือไม่ ครูต้องทำตามคำสั่งผู้ปกครองอย่างเขาหรือเปล่า ถ้าครูทำแบบนั้น เราควรทำอย่างไร เพราะใจจริงก็ไม่อยากต้องฟ้องร้องต่อศาลให้เกิดความยุ่งยากและเป็นปัญหาเรื้อรัง  (ลูกอายุ 3 ขวบ 3 เดือน) รบกวนผู้เชี่ยวชาญตอบด้วยค่ะ

--คุณเป็นแม่เด็กถ้าไปเยี่ยมเยียนบุตรตามสมควร ครูก็คงไม่มีสิทธิ์ไปหวงห้ามหรอกครับ

.--ถ้ามีการกีดกันไม่ให้พบบุตร    คุณก็มีสิทธิฟ้องได้   เป็นเรื่องทางแพ่งต้องฟ้องร้องกันเองครับ  เว้นแต่คุณจะนำเด็กไปโดยไม่ได้รับการยินยอมจากผู้ปกครอง   คุณอาจถูกดำเนินคดีทางอาญาฐานพรากผู้เยาว์ได้  เรื่องของคุณเป็นเรื่องน่าเห็นใจ...บางทีกฎหมายอาจเอื้อมมือช่วยเหลือคุณไม่ได้ถนัดนัก  คุณก็พลาดมาแต่แรก  ถ้าบันทึกไว้ว่าให้พ่อแม่มีอำนาจปกครองบุตรร่วมกันคุณคงไม่ต้องยุ่งยากใจครับ