ถามเรื่องพินัยกรรมมรดก ของคุณตา(คุณยายยังมีชีวิตอยู่ครับ)

คุณแม่ของผมมีพี่น้องร่วม5คนดังนี้

1.คนโตเป็นผู้ชาย แต่งงานและแยกบ้านออกไปหลายสิบปีแล้ว

2.คนรองเป็นผู้หญิง แต่งงานและแยกบ้านออกไปหลายสิบปีแล้ว

3.คนกลาง เป็นผู้หญิง แต่งงานและแยกบ้านออกไปหลายสิบปีแล้ว

4.แม่ของข้าพเจ้า อยู่กับตาและยาย

5.น้องคนเล็ก แต่งงานและแยกบ้านออกไปหลายสิบปีแล้ว

เมื่อเดือนก่อนคุณตาเสียลงเนื่องจากวัยชรา แต่ก่อนคุณตาจะเสียเมื่อปี38 คุณตาได้ไปทำพินัยกรรมยกมรดกทั้งหมดให้คุณแม่คือ ที่ดิน3แปลงพร้อมบ้านที่อยู่อาศัยในโฉนดนั้น ตอนตายังอยู่ลูกคนอื่นไม่ค่อยได้ดูแลพ่อแม่ตามเหตุอันควร เนื่องจากมีครอบครัวอยู่ที่อื่น โดยภาระทั้งหมดเป็นของคุณแม่ของข้าพเจ้า คุณตาจึงเอ่ยปากเองว่าจะให้เขียนพินัยกรรมยกมรดกทั้งหมดให้คุณแม่ เพราะคุณตากลัวว่าเมื่อเสียลงจะเกิดปัญหาในภายหลัง และพี่น้องคนอื่นก็เคยเอ่ยปากด้วยวาจาว่าจะไม่คิดเอามรดกเลยเนื่องจากไม่ได้ดูแลพ่อแม่เลย ดังนั้นคุณตาจึงไปทำพินัยกรรมที่ว่าการอำเภอโดยลงนามต่อหน้าเจ้าหน้าที่และเก็บเอกสารใว้ที่ว่าการ เมื่อเสร็จงานศพคุณตา คุณแม่จึงได้ไปเปิดพินัยกรรม และจัดการโอนที่ทั้งหมดตามพินัยกรรมเสร็จแล้ว

แต่เมื่อเปิดพินัยกรรมออกมา พี่น้องคนอื่นโดยมีป้าคนกลางเป็นตัวนำที่จะฟ้องเอามรดก อย่างนี้ผลจะออกมาเป็นอย่างไรครับในแง่กฎหมาย ในเมื่อพินัยกรรมระบุชัดว่าทรัพย์สินทั้งหมดยกเป็นของคุณแม่ผมทั้งหมด

ที่สำคัญคุณแม่เสียใจมากไม่นึกว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น ลูกๆคนอื่นยามตา-ยาย เจ็บปว่ยไม่เคยเห็นหน้ามาดูแล หากมาก็มาให้เห็นแป๊บเดียว ค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลทั้งหมดตกเป็นภาระของแม่ข้าพเจ้าทั้งหมด รวมทั้งค่างานศพแสนกว่าบาท หลังเสร็จงานมียอดติดลบ ก็ยังเป็นหน้าที่ของคุณแม่ข้าพเจ้า โดยพี่น้องคนอื่นไม่ช่วยเลย ก่อนตาเสีย ป่วยเป็นมะเร็งแม่ก็ไม่เคยรังเกียจ ป้อนข้าว-น้ำเช็ดอุจาระ ปัสสาวะ โดยไม่เคยนึกรังเกียจเลย แม่ปฎิบัติต่อ คุณตา-ยาย ดีมากไม่ว่าท่านจะมีชีวิตอยู่หรือเสียแล้ว ถือว่าเป็นตัวอย่างของลูกกตัญญูที่เป็นแบบอย่างของข้าพเจ้า ...พี่น้องคนอื่นแม่ก็ช่วยมาตลอด มิหนำซ้ำยังมีพี่น้องบางคนเบียดเบียนแม่ โกงแม่ แต่แม่ก็ไม่เคยจองเวรจองกรรม มาถึงวันนี้คงเป็นเครื่องพิสูจน์แล้วว่าเพราะความโลภทำให้สันดานที่แท้จริงเผยออกมา

บิดาผมปรึกษานายอำเภอ ท่านว่าเมื่อพินัยกรรมออกมายังไงก็ตามพินัยกรรมนั้นไม่สามารถเปลี่ยนไปได้ ถือว่าเป็นที่สุดแล้ว หากคนอื่นจะฟ้องก็ตามสบายไม่มีผลอะไร และสามรถฟ้องกลับได้ด้วย แต่คุณแม่ผมคงไม่อยากทำอย่างนั้นตามนิสัยท่าน เพียงแต่อยากให้มันจบในเร็ววัน....... หลังจากงานศพ ไม่มีพี่น้องคนใหนโผล่มาเยี่ยมคุณยายเลย แม้แต่โทรมา คิดดูก็แล้วกันครับ