การถูกทำร้ายร่างกาย

   ตามประมวลกฎหมายอาญา  ซึ่งเป็นกฎหมายแม่บทในการควบคุมดูแลสังคม ได้กำหนดโทษของการทำร้ายร่างกายผู้อื่นไว้  3 ระดับ คือ

    1. ตาม ปอ.ม.391  เป็นการทำร้ายร่างกายไม่ถึงกับเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ มีโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน ปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ซึ่งเป็นความผิดลหุโทษ คือมีโทษน้อย..

      2.  ตาม ปอ. ม.295 เป็นการทำร้ายร่างกายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจของผู้นั้น มีโทษจำคุกไม่เกินสองปี ปรับไม่เกิน สี่หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

     3. ตาม ปอ. ม.297 เป็นการทำร้ายร่างกายจนรับอันตรายสาหัส มีโทษจำคุก หกเดือนถึงสิบปี ปรับหนึ่งหมื่นบาทถึงสองแสนบาท... สาหัสนั้นคือ  ตาบอด หูหนวก  ลิ้นขาด   เสียอวัยวะสืบพันธุ์ เสียแขนขา นิ้ว มือ เท้า ฯ  หน้าเสียโฉม  แท้งลูก  จิตพิการติดตัว  ทุพพลลภาพหรือ  ป่วยเจ็บเรื้อรังตลอดชีวิต หรือ ทุพพลลภาพ ป่วยเจ็บด้วยอาการทุกขเวทนาเกินกว่า 20 วัน เป็นต้น

     จากข้อเท็จจริงที่คุณถาม  ตำรวจน่าจะแจ้งหา ตาม ปอ. ม.295( ตามข้อ 2) ถ้าจำเลยรับสารภาพ  คงได้รับการลดโทษกึ่งหนึ่ง ( ปอ. ม.78) เหลือโทษ หนึ่งปี  และมีเหตุตาม ปอ. ม.56 เช่น ไม่เคยรับโทษมาก่อน   หรือพ้นโทษมาเกินห้าปี  ถ้ามีการสืบเสาะภูมิหลัง  อาจมีคุณงามความดีมาก่อน  มีเหตุอีนควรปรานี ศาลคงให้รอการลงโทษไว้  ที่คนทั่วไปเรียกว่า รอลงอาญา  และมีเพียงโทษปรับ ซึ่งเข้าใจดีว่า คุณย่อมเสียความรู้สึก...ก็พอมีทางออก อีกทางหนึ่ง  ที่พอจะเยียวยาได้ คือการเรียกร้องค่าเสียหายทางแพ่ง  เช่นค่ารักษาพยาบาล  ค่าขาดประโยชน์ในการทำงาน  บางรายต้องชดใช้เป็นแสนเป็นล้านเหมือนกัน    แต่...ถ้าจำเลยยากจนไม่มีทรัพย์สินใด ก็คงเรียกร้องอะไรไม่ได้  คงต้องทำใจ ถือว่าเป็นเวรกรรม หรือคราวเคราะห์  ด้วยความปรารถนาดี ครับ