เรื่องมีอยู่ว่า น้องสาวของกระผม ได้ทำงานอยู่กับ บริษัท ขายจิวเวอร์รี่ บริษัทหนึ่ง (ไม่ขอระบุชื่อ) อยู่ที่ห้างสรรสินค้า  Isetan ที่อยู่ภาพในตึก central world ซึ่งลักษณะร้าน เป็นร้านขนาด

ประมาณ กว้าง1.2 เมตร ยาว ประมาณเกือบ 2 เมตร และปัจจุบันภายในร้านไม่มี

กล้องวงจรปิด (ซึ่งเมื่อก่อนเคยมีแต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ที่รับสัญญาณที่ office

เสียจึงไม่สามารถใช้งานกล้องได้) น้องสาวกระผมทำงานที่นี่ได้ประมาณ 1 ปี 5

เดือน ซึ่งไม่เคยมีปัญหาอะไร จนกระทั่งเมื่อปลายเดือน กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา คือ

ว่า มีกลุ่มคนมิจฉาชีพกลุ่มหนึ่งเข้ามาติดต่อพูดคุยกับน้องสาวของข้าพเจ้าขณะที่

กำลังจัดร้านอยู่ (ซึ่งตอนนั้นห้างยังเปิดได้ไม่นาน)  กลุ่มมิจฉาชีพกลุ่มนี้ก็เข้ามา

ทำทีว่าสอบถามข้อมูลสินค้า อยู่สักพักหนึ่ง และต่อมา ได้มีโทรศัพท์จาก office

ได้โทรเข้ามาที่ร้าน น้องสาวของข้าพเจ้าก็ได้หันหลังไปรับโทรศัพท์ ซึ่งเป็นเวลา

ไม่ถึง 1 นาที คนร้ายก็ขโมยถุงเก็บ จิวเวอรี่ไปแล้ว มูลค่าประมาณ สี่แสนหกหมื่น

โดยประมาณ  ต่อมาน้องสาวของข้าพเจ้าก็ได้แจ้งกับทาง พนักงานรักษาความ

ปลอดภัยภายในพื้นที่ห้างเพื่อขอดู ภาพบันทึกจากกล้องวงจรปิดจากภายในห้างฯ

เพื่อ ดูเส้นทางการหลบหนีของคนร้าย แต่ปรากฏว่า ภายในห้างสรรพสินค้า ไม่มี

กล้องวงจรปิด  (ในส่วนของ ห้าง isetan ไม่มีกล้อง)  ทำให้ไม่สามารถติดตามตัว

คนร้ายได้เลย  ต่อมาน้องของข้าพเจ้าได้เข้าแจ้งความที่ สน. ปทุมวัน เพื่อทำ

บันทึกไว้ และในวัน จันทร์ที่ 2 มีนาคมนี้ ทางบริษัทได้เรียกน้องของข้าพเจ้าเข้าไป

คุยเรื่อง ค่าเสียหายของตัวสินค้าที่ถูกขโมยไป  โดยสรุปว่า น้องของข้าพเจ้าต้อง

รับผิดชอบเป็นจำนวนเงินถึง  200,000 บาทถ้วน  ทั้ง ๆ ที่น้องเค้าเพิ่งจะอายุ

เพียง 19 เท่านั้น  ส่วนตัวผมเองตั้งแต่ได้ฟังเรื่องราวจากน้องสาวผมครั้งแรก ผม

ก็นึกเอะใจว่า
1  ทำไมทางบริษัท ถึงไม่จัดการซ่อมแซมคอมพิวเตอร์ที่รับสัญญาณกล้องวงจรผิดที่เสียหายไปให้สมารถกลับมาใช้งานได้ดังเดิม และ

2 ทำไมตอนเช้าบริษัทถึงไม่จัดให้มีการเข้าเวร 2 คน เพื่อเป็นว่า คนหนึ่งคอยต้อนรับลูกค้า อีกคนหนึ่งคอยดูแลความเรียบร้อยภายในตัวร้านและสังเกตุพฤติกรรมลูกค้า

สมมตินะครับ ถ้าตัวผมเป็น โจร ก่อนที่ผมจะปล้นใคร ผมต้องดูก่อนว่า ร้านที่เราจะปล้นนั้น มี

กล้องวงจรปิด หรืออุปกรณ์อะไรก็แล้วแต่ ที่ขัดขวาง หรือ ทำให้การปล้นของเรา

ต้องเป็นอุปสรรค ซึ่งร้านที่น้องผมทำงานอยู่ พูดง่าย ๆ เลยว่า ไม่มีสักอย่าง ไม่ว่า

จะเป็นกล้องวงจรปิด ที่เอาไว้สำหรับ บันทึกภาพต่าง ๆ ไว้เป็นหลักฐาน ทำให้

โจร กลุ่มนี้สามารถ เข้ามาทำการขโมยสินค้าได้อย่างงายดาย 

             ดังนั้นผมอยากจะเรียนถามกับทางสภาทนายความว่า จะมีหนทางไหน

บ้างครับ ที่จะให้น้องผม ได้รับการประนีประนอมเรื่องหนี้สิน ให้ไปชำระหลังจาก

เรียนจบ ระดับชั้น ปริญญาตรี  เพราะตอนแรกผมตั้งใจจะให้น้องเค้าลาออกจาก

งาน ตอนสิ้นเดือน กุมภาพันธ์เพื่อออกมาศึกษาต่อ แต่กลับต้องมาเกิดเรื่องแบบนี้

ขึ้นก่อน ทำให้น้องของผมเครียดอย่างมาก  ทั้ง ๆ ที่อยากจะรีบศึกษาต่อให้จบ

ไว ๆ กลับต้องมารับภาระหนี้สิน ที่ตัวเค้าเอง ไม่ตั้งใจที่จะให้เกิด แต่มันกลับเกิด

ขึ้น จากระบบรักษาความปลอดภัยที่ไม่มีความรัดกุมของ ทางห้างฯ  และของตัว

บริษัทเอง
 
         สุดท้ายนี้ผมขอความกรุณาด้วยนะครับ ช่วยพิจณาเรื่องที่ผมเขียนแจ้ง

ด้วย ถือว่าเห็นแก่ อนาคตของ เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนึงที่ต้อง ทำมาหากินส่ง

เสียตัวเองเรียน ตั้งแต่อายุ 17   แต่กลับต้องมามีหนี้สิน ถึง 200,000 บาท ทั้ง ๆที่

อายุแค่นี้ด้วย  ผมกราบขอร้องละครับ ช่วยน้องผมด้วย