พ่อผมเคยเป็นบุคคลล้มละลายครับ แต่มาถูกยกเลิกล้มละลายแล้วเมื่อประมาณเดือน กรกฎาคม 2552 ครับ แต่ภายหลังพ่อผมมาทราบว่า ตอนที่ได้เข้าไปทำสัญญาเงินกู้ในขนะนั้นพ่อกระผมได้เป็นบุคคลล้มละลายอยู่ครับ ดังนั้นสัญญาดังกล่าวก็ต้องเป็นโมฆะตาม มาตรา 150 ป.พพ. ใช่ไหมครับ 

เรื่องมีอยู่ว่า ภายหลังพ่อผมได้เข้าไปขอเงินที่เหลือคืน แต่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคำสั่งยกคำร้องพ่อผม โดยอ้างว่าพ่อผม เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2552 ได้ยื่นคำร้องให้ จพท.สั่งกองคำนวณตรวจสอบหนี้ที่พ่อผมจะต้องรับผิดชอบ และต่อมาพ่อผมก็ไม่ได้โต้แย้แต่อย่างใดในยอดหนี้ดังกล่าว(ก็พ่อผมไม่รู้ว่ามียอดหนี้ที่เจ้าหนี้รายที่2 มาขอชำระนั้นเป็นหนี้ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะทำสัญญาในขณะล้มฯ) ยอดหนี้จึงสิ้นสุด ดังนั้นการรายงานศาลเพื่อยกเลิกล้มละลายให้กับพ่อผมนั้น และต่อมาศาลมีคำสั่งยกเลิกล้มละลายให้พ่อผม 

สรุป จพท.มีคำสั่งว่าในเมื่อศาลได้มีคำสั่งยกเลิกการล้มละลายแล้ว คำสั่งของศาลจึงไม่สามารถไปกระทบสิทธิ หรือการที่ศาลได้มีคำสั่งถึงที่สุด ให้กับเจ้าหนี้รายที่ 2 ในคดีล้มได้รับชำระหนี้ไปแล้ว จึงถือว่าคำสั่งที่ให้เจ้าหนี้รายที่ 2 ได้รับเงินไป 2.4 ล้านบาทนั้น ได้สำเร็จบริบูรณ์แล้วถึงแม้จะเป็นหนี้ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายก็ตามเพราะเป็นหนี้ที่ทำสัญญาในขณะที่ล้มละลาย ตาม ม.137 พรบล้มละลาย และเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่มีอำนาจขอแก้ไข ตาม ม.108 ในพรบ.ล้มละลาย จึงเห็นควรยกคำร้อง 

 1.ก็พ่อผมดีใจที่ขายทรัพย์แล้วยังเหลือหนี้ที่ต้องคืนพ่อผม ต่อมาพ่อผมเลยเขียนคำร้องขอให้ จพท.คิดยอดหนี้ จนเป็นที่มาของการยกเลิกล้มละลาย แล้วอย่างนี้พอมารู้ว่า มีหนี้อยู่ตัวนึงที่เป็นหนี้ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จพท.ก็ควรจะคืนเงินให้พ่อผม แล้วทำไมจึงไม่คืนมันถูกต้องแล้วหรือ

 2. จพท อ้างว่า ถ้าไม่ยื่นคำร้องขอให้ยกเลิกล้มก็จะคืนเงินให้ แต่นี้มาแจ้งและขอยื่นภายหลังยกเลิกล้มแล้ว ดังนั้น ให้ไปอ่าน ม.137 พรบ.ล้มละลายเอาก็จะรู้ ต้องถือว่ากฎหมายปิดปากพ่อผม และพ่อผมต้องรู้กฎหมายล้มละลายแล้ว และไอ้กฎหมายล้มละลายและขั้นตอนต่างๆ จพท.มันยังรู้กฎหมายไม่หมดเลย แล้วประชาชนอย่างพ่อผมจะไปรู้ได้อย่างไร อย่างนี้พวกชาวเขา ลูกเล็กเด็กแดงก็ถือว่ารู้กฎหมายแล้วหรือ ไม่ต้องเรียนหรือศึกษาก็ต้องถือว่ารู้ขั้นตอนปฎิบัติของกฎหมายล้มละลายแล้วหรือ (อันนี้เซ็งมากๆ)

ขอความกรุณาชี้แนะด้วยครับว่าพ่อผมต้องทำอย่างไร ต่อไปครับ