เมื่อเดือนสิงหาคม ปี 2537 (ในขณะนั้นกระผมอายุ 21 ปี) กระผมเข้าทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งได้ไม่นาน บริษัทก็แจ้งความผมกับเพื่อนร่วมงาน เราถูกเรียกไปพิมพ์ลายนิ้วมือเป็นหลักฐานที่ สน. ในข้อหา ร่วมกันลักทรัพย์/ปลอมแปลงเอกสาร แล้วคุณตำรวจก็เรียกไปซักถามเรื่องราวแล้วก็ให้ผมกลับบ้านได้ หลังจากนั้นกระผมก็ออกจากงานนั้น และไม่เคยถูกเรียกตัวไปที่ สน.อีกเลย ไม่มีแม้กระทั่งหมายเรียกไปขึ้นศาลใดๆ ทั้งสิ้น จนปลายปี 2552 กระผมสอบบรรจุเข้ารับราชการได้ มามีปัญหาตรงที่การเจ้าหน้าที่ตรวจสอบลายนิ้วมือนี่แหละครับ เพราะผลการตรวจสอบจาก สน.แจ้งกลับมาว่ากระผมมีประวัติ ในบันทึกประจำวัน แต่ส่วนผลที่สุดของคดี ไม่มีปรากฎข้อความใดๆ ทำให้การเจ้าหน้าที่เรียกกระผมให้ไปขอข้อมูลจาก สน. แล้วที่ สน. ก็ให้กระผมกลับไปแจ้งที่การเจ้าหน้าที่ว่า ให้ทำหนังสือถามไปใหม่ เพราะที่ สน.มีหลักฐานเป็นบันทึกประจำวันเท่านั้น ส่วนเรื่องการส่งสำนวนไม่มีเลย และที่สำคัญกระผมไม่เคยขึ้นศาลเลย ซึ่งในระเบียบฯ เค้าบอกว่า ต้องเป็นผู้ที่ไม่ถูกศาลพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุก เช่นนี้แล้ว กระผมจะได้รับราชการต่อไปมั๊ยครับ อุตส่าห์ดั้นด้นสอบแข่งเข้ามาได้ อายุก็มากแล้ว จะไปทำมาหากินอะไร...รบกวนช่วยอนุเคราะห์ให้กระผมตาสว่างทีเถอะครับ