หลังจากพ่อเสียมาอาศัยอยู่กับญาติและย้ายมาเรียนที่นี่ มาอยุ่ที่นี้ได้ 8ปี จนตออนนี้อายุ 19 คือมีความกดดัน เวลาพูดอะไรก้บอกว่าเถียง ทั้งที่เราบอกเหตุผล หาว่าสวนกลับ บอกว่าอย่ามาเถียงกับเขาเก็บไว้ไปเถียงแม่เถียงยายเถอะ ถามมากก้ไม่ได้ เช่นสั่งให้ไปของ ละถามว่าจะเอามาทำอะไร ก้ตอบมาว่าบอกให้ไปซื้อก้ไปซื้อ อย่ารู้มาก คือที่ถามอะจะได้รู้ จะได้กะถู เพราะถ้าซื้อผิดไม่ตามที่สั่งก็โดนอีก เวลาทะเลาะกับเขาคือ ผิดตลอด ส่วนลูกเขาพี่เป้นลุกพี่ลุกน้องเขาก้อยุ่ข้างแม่เขาอยู่แล้ว แถมยังพุดอีกว่าอย่ามาเถียงผู้ใหญ่  นี่แม่เขา ละป้าก้ขอบพุดอีกว่าเจาน่ะมีบุญคุณกับครอบครัวหนูมากพาพ่อไปรักษา ออกค่ายาให้ฯ รักพ่อเป้นทุนเดิมอยู่แล้ว ไม่คิดว่าลูกมันจะดื้อกับเขาแบบนี้   เวลาทำอะไรไม่ได้ตามใจก้โดนว่า คือเขาสั่งก็ต้องทำตาม บางเรื่องคือเราก้คิดเองตัดสินเองได้ เช่นหนูจะแบ่งวันล้างจานกับพี่ของพี่สลับกันคนละวัน ปกติช่วยกันล้าง ละป้าก้ว่าจะแบ่งกันทำไมก้ช่วยกันสิ ที่หนูอยากแบ่งเพราะพี่มันชอบมาล้างตอนใกล้เสร้จ ละอีกอย่างป้าก้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการที่จะมาล้างจาน ที่เราจะตั้งกฎกัน เเละก้เคยทะเลาะกันด้วยหนูบอกจะกลับบ้านจะไม่อยุ่ที่นี่แล้ว แต่ช่วงนั้นมันติดโควิดช่วงเคอร์ฟิว  ป้าบอกว่าไม่ให้ไป ให้อยุ่นี่ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ถ้าออกไปก้จะตัดญาติกันเลย ไม่่ต้องมาอีก และเขาก้ให้ลุกเขาจัดการเวลาขออนุญาตอะไรไปไหนก้ต้องไปขออณุญาติจากลุกเขาแทน

หลังจากนั้นหนูก้ไม่ค่อยอยากพุดกะคนในบ้าน เขาถามเขาถามก็ค่อยพูดส่วนลุงเขาก้ชอบพุดจาดูหมิ่น เช่น เด้กไม่บาย ขาดหุ่น อย่าไปสนใจมัน ช่างมันสิ เอาชื่อแม่หนูมาเล่น มาขำๆกัน คือมันก้กดดัน แต่เราก้ทำอะไรเขาไม่ได้เลย ได้แค่เงียบละก็ทน จนบางครั้งทนไม่ไหวก้พุดสวนกลับไป  ละมีอยุ่วันหนึ่งหนุกวาดขยะอยุ่กะว่าจะถูพื้น ป้าก้เข้ามาละแกเห็นสายชาร์จโทรศัพท์มันวางสะเปะสะปะอนุ่ช่วยให้หนุหยิบมันให้เข้าที่ แต่หนุว่าเดี่ยวเก็บให้ ขอกวาดขยะให้เสร็จก่อน เขาก้ว่ามาเก็บ หนุก้ก้ตอบกลับไปคำเดิม เพราะยังไงสุดท้ายหนุก้ต้องเก้บมันให้เข้าที่อยู่แล้ว เขาว่ามาเก้บหนุก้ตอบคำเดิมอีก เขาเลยโกรธ มันอาจจะมีหลายๆๆเรื่องที่ผ่านมาเลยทำให้เขาโกรธได้ง่าย แล้วเขาก้เดิมมาใกล้ๆ ละบอกว่าบอกใกห้เก้บก้ไปเก็บ ยังจะมาเถียงอีก ตอนนั้นเลยต้องเก้บ

ลุงได้ยินแกก้เดินเข้ามา ตอนนัั้นกำลังจะถูพื้น ลุงก็ถามป้าเกิดอะไรขึ้น  ลุงเลยโมโห ลุงพูดว่ากดมานานเลวที่เห้นหนูเถียงป้า ตอนนัั้นมือลุงถือไม้บรรทัดอยุ่ เเล้วเขาก้เดินเขามาถีบแล้วก้ตีกับไม้บรรทัดแล้วก้คว้าไม้ถูพื้นจากมือหนุมาตี หนูก้ยืนนิ่งๆๆให้เขาตีเพราะหนูปลงแล้ว ยังไงคนเราเกิดมามันก้ต้องตายอยุ่ดี ละลุงก้พุดว่าแกกดอยุ่นานแล้วที่เห้็นหนูเถียงกับป้า แล้วลูกสาวเขาก้เข้ามาห้ามเขาไว้ ป้ากก้พุดว่าเดี่ยวแขนพ่อจะเจ้บเอาเพราะเคยไปผ่าตัด เมื่อลูกชายเขามาเห้นก้ถามพ่อว่าอะไรทำไมแล้วพี่เขาก้เขามาตบหน้าหนู แล้วบอกพี่สาวเขาให้ห้ามพ่อไว้เดี่ยวพ่อจะเจ็บเเขนอีก ส่วนพี่สวาของหนูก้มากอดหนูไว้ไม่ให้โดนพี่เขาตบตี และก่อนลูชายเขาจะมาลุงก้พุดว่าถ้าลุงเอาจริงคงได้ทำลุกเขาตายหากโมโหขึ้นมาแล้ว และก้พุดบอกพี่หนูว่าถ้าพี่หนูเอาหนูไม่อยู่เดี่ยวลุงจะจัดการเอง

ต่อมาวันหนึ่ง หนูกับพี่จะออกจากบ้านสายบ่อยอยุ่เป้นประจำ ละลุงก้พุดกับพี่หนูว่า ไปทำงานสายเดี่ยวเขาจะให้ออก ไหนงานก้หายากอยุ่ช่วงโควิดนี้

ถ้าหนูสายก้ไปเลย ต้องมารอกันอยู่ เดี่ยวเขาจะให้ออก ไป รร.เขาไม่ไล่ออกหรอก หนูก้เข้าใจนะ แต่มันก้ดูเเรงๆ

ทุกๆวันหนูต้องติดรถพี่ไปแล้วก้นั่งสองแถวต่อไปวิทยาลัย แต่วันไหนหนูเสร้จก่อนหนูก้ต้องรอพี่หนูเขาก้ไม่พูอะไร หนูเลยตัดปัญหานั่งรถสองแถวที่วิ่งผ่านหน้าบ้านไปเอง ที่นานครั้งจะผ่านสักคัน รีบๆตื่นเมื่อถึงเจ็ดโมง ก้ออกไปยื่นรอ แล้วต่อสองแถวอีกคันหนึ่งเพื่อไปซิ วิทยาลัย 

มันก้กดดันกับการที่เขาพูดเเล้วหนูทะอะไรไม่ได้ เขาไม่ใช่พ่อแม่หนู ที่จะทำอะไรก้ได้  บางครั้งเราก้ไม่มีอิสระในการคิดในการแสดงความคิดเห็นใดๆหนูร้องไห้จนหนูไม่ต้องร้องแล้ว เพราะมันกดดัน มันเก็บกด การอยุ่อยุ่ทีโลกสำหรับหนุมันเล้กมาก หนุแทบไม่รุ้รุ้จักอะไรกับโลกภายนอกเลย หนูอยากอกกไปอยุ่ข้างนอก ออกไปจากบ้านหลังนี้  ออกไปอยุ่กับแม่ที่ต่างจังหวัด แล้วค่อยมาเข่าหออยุ่เพราะต้องเรียนที่นี่อีก 1ปี ครึ่ง ถึงจะจบปวช. แต่ตอนนี่หนูอายุ 19 แล้ว ถ้าหนูจะหนีออกจากบ้านหลังนีี้ ที่อาศัยอยู่กับญาติอยู่ หนูจะมีความผิดไหม เขามีสิทธิ์ไปพาตัวหนูกลับไหม