สิ่งมีชีวิตที่อ้วนท้วนมีขนสั้นและหนาซึ่งมีสีดำบนใบหน้า ขา และครึ่งล่างของลำตัว โดยมีแถบสีขาวกว้างพาดจากด้านบนของหัวลงมาทางด้านหลังและหาง ใต้ขนเป็นชั้นของผิวหนังหลวมๆ หนารอบๆ คอที่มีกล้ามเนื้อ ซึ่งช่วยปกป้องสัตว์ในระหว่างการต่อสู้ และช่วยให้มันดิ้นไปรอบๆ ฮันนีแบดเจอร์ และป้องกันตัวเองเมื่ออยู่ในเงื้อมมือของนักล่าที่หิวโหย ตามข้อมูลของ Africa Geographic ขนของเม่น เหล็กไนผึ้ง และรอยกัดของสุนัขแทบไม่ทะลุถึงคอหนังหนาของแบดเจอร์น้ำผึ้ง ตามหนังสือของโรนัลด์ ฮันนี่แบดเจอร์มีสมองที่ค่อนข้างใหญ่เมื่อเทียบกับขนาดตัวของมัน พวกมันเป็นหนึ่งในไม่กี่สายพันธุ์ที่ไม่ใช่ไพรเมตที่ใช้เครื่องมือ ซึ่งถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของความฉลาดในอาณาจักรสัตว์ เป็นที่ทราบกันว่าเชลยศึกฮันนี่แบดเจอร์ทำงานร่วมกันเพื่อปลดล็อกประตู และใช้หิน คราด โคลน และไม้เพื่อหลบหนีจากกรงขัง ตามสารคดีเกี่ยวกับสัตว์ที่ผลิตโดยบีบีซี แบดเจอร์น้ำผึ้งยังมีอาวุธลับเพื่อป้องกันตัวเอง ที่ส่วนท้ายของหางมีต่อมก้น 2 อันที่พ่นของเหลวที่มีกลิ่นเหม็นออกมา ซึ่งสามารถตรวจจับได้ห่างออกไป 130 ฟุต (40 เมตร ) ตามรายงานของสถาบันความหลากหลายทางชีวภาพ