ความรับผิดทางอาญา

   ตามข้อเท็จจริง ก็มีแนวคำพิพากษาของศาลฎีกา  มาสองแนวทาง  แนวทางแรก  คือ ฎีกาที่ 11196/2555  "การพูดชักชวน  และผู้เสียหาย มาหาจำเลยเอง  จำเลยจึงไม่มีความผิด   ตาม ปอ. ม.317(พรากผู้เยาว์ อายุไม่เกิน 15 ปี) ส่วนแนวทางที่สอง คือ ฎีกาที่ 198/2554 ฎีกา 2858/2540 ฎีกา 4057/2562 วินิจฉัยทำนองว่าการชักชวนผู้เสียหาย   และผู้เสียหายไปหาจำเลยตามการชักชวน  จำเลยย่อมมีความผิดฐานพรากผู้เยาว์...ซึ่งรายละเอียดและข้อเท็จจริง  อาจจะแตกกัน....จากคำถาม   การรับเด็กที่หนีออกจากบ้านมาไว้ในบ้าน  ก็ย่อมสุ่มเสี่ยง ในความผิดฐานพรากผู้เยาว์ได้   เจ้าของบ้านต้องรีบแจ้งเจ้าหน้าที่(ผู้ใหญ่บ้าน)ให้รับทราบ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ....ความเห็นของผู้ตอบ   ถ้าเด็กหนีไปอาศัยที่บ้านผู้อื่น โดยสมัครใจ   ผู้ปกครองไม่น่าจะไปแจ้งความดำเนินคดี  ถ้าแจ้งความย่อมเกิดความบาดหมางใจ  ถ้าเขารับไว้ให้อยู่อาศัย  โดยไม่มีการกระทำผิดอาญาฐานอื่นๆ  (เช่นกระทำชำเรา)ก็ควรปล่อยไปก่อน เพื่อรักษาสัมพันธภาพที่ดีของคนในสังคม ถ้าใช้กฎหมายมาแก้ปัญหาเพียงอย่างเดียว คงเกิดปัญหาตามมามากมาย  ด้วยความปรารถนาดี ครับ