1. ตามหลักกฏหมายแล้วเด็กนั้นยังเป็นผู้เยาว์อยู่หากไปกระทำความผิดพ่อแม่ก็อาจจะมีส่วนที่จะต้องรับผิดไปด้วยตามตาม พ.ร.บ.คุ้มครองเด็ก พ.ศ.2546 มาตรา 26(3) ที่วางหลักไว้ว่า "ผู้ใดกระทำการดังต่อไปนี้ บังคับ ขู่เข็ญ ชักจูง ส่งเสริม หรือยินยอมให้เด็กประพฤติตนไม่สมควรหรือน่าจะทำให้เด็กมีความประพฤติเสี่ยงต่อการกระทำความผิด" ซึ่งหากฝ่าฝืนก็จะมีโทษตาม มาตรา 78 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 เดือนหรือปรับไม่เกิน 30,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ดังนั้นการที่พ่อแม่ไม่ห้ามปราม ไม่ดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยอบรมสั่งสอนหรือทำตัวอย่างที่ไม่ดีให้ลูกเห็นและต่อมาลูกไปกระทำความผิดพ่อแม่ก็อาจจะเข้าข่ายว่าส่งเสริมหรือยินยอมให้ลูกประพฤติตนไม่สมควรหรือน่าจะทำให้ลูกมีความประพฤติเสี่ยงต่อการกระทำความผิดได้ แต่ในกรณีที่ลูกหนีออกจากบ้านไปนั้นในความเห็นของผมก็ต้องมาดูว่าหนีไปด้วยเหตุอะไร และหนีไปทำไม พื้นฐานทางครอบครัวเป็นเช่นไรมาก่อนที่จะหนีไป หากก่อนหนีไปพ่อแม่ไม่เคยดูแลเอาใจใส่หรืออบรมสั่งสอนลูกเลยดังที่ได้กล่าวไปก็อาจจะเข้าข่ายผิดตาม พ.ร.บ นี้ได้ครับ

2. ใช่ครับ เว้นแต่พ่อแม่จะพิสูจน์ให้ศาลเห็นว่าได้ใช้ความระมัดระวังอย่างดี อย่างเต็มที่ หรืออย่างยิ่งยวดแล้ว