การดำเนินการตามขั้นตอนเหล่านี้ตั้งแต่เนิ่นๆ ประชากรยังสามารถป้องกันความต้องการสูงสุดในระบบการดูแลสุขภาพของตน และทำให้เส้นโค้งของการระบาดแบนราบลงได้ กล่าวคือ มีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นทีละน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง แทนที่จะเป็นจำนวนมากพร้อมกัน การชะลอตัวนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษเนื่องจากอาจใช้เวลาสองหรือสามสัปดาห์ก่อนที่ผู้ติดเชื้อ SARS-CoV-2 ไวรัส  จะป่วยมากพอที่จะต้องการการดูแลอย่างเข้มข้น ดังนั้น ความต้องการอาจเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในเอกสารProceedings of the National Academy of Sciences USA ในปี 2550 ลิปซิตช์และนักวิจัยอีกสองคนแสดงให้เห็นว่าในช่วงการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ในปี 2461 เมืองต่างๆ ที่เข้าแทรกแซงอย่างรวดเร็วและรุนแรงเพื่อชะลอการแพร่เชื้อผ่านการเว้นระยะห่างทางสังคม เช่น เซนต์หลุยส์ รัฐมิสซูรี่ มีการแพร่ระบาดที่ช้ากว่าโดยมียอดที่เล็กกว่าเมื่อเทียบกับที่รอนานกว่าจะออกฤทธิ์ เช่น ฟิลาเดลเฟีย