ตามกฏหมายแล้วความผิดฐานลักทรัพย์เป็นความผิดที่ไม่สามารถยอมความกันได้ตามกฏหมายเพราะเป็นอาญาต่อแผ่นดิน เมื่อมีความผิดเกิดขึ้นผู้เสียหายหรือตำรวจสามารถเข้าดำเนินคดีกับคุณได้แน่นอน แม้ว่าผู้เสียหายจะไม่ติดใจเอาความพนักงานสอบสวนก็จะต้องทำการสอบสวนเพื่อส่งสำนวนพร้อมทั้งความเห็นไปยังพนักงานอัยการอยู่ดี แต่ในทางเป็นจริงอาจจะเห็นกันอยู่บ่อย ๆ ว่าแม้เป็นความผิดที่ไม่สามารถยอมความกันได้แต่ก็อาจจะจบลงได้โดยง่ายที่ชั้นสอบสวน หากเจรจาไกล่เกลี่ยกันได้ ฉนั้นการที่ป้าคุณเรียกค่าเสียหายมาเป็นเงิน 250,000 บาท แม้มันจะเป็นจำนวนเงินที่เกินความเป็นจริงที่เสียหายไป แต่หากมาพิจารณาดูแล้วผมว่ามันย่อมคุ้มค่ากับการที่อาจจะต้องถูกจำคุกเป็นไหน ๆ เพราะจากข้อเท็จจริงนี้คุณก็ย่อมรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปต่อสู้เขา เพราะคุณได้กระทำความผิดจริง ถ้าจะลองมองในอีกมุมหนึ่งแม้ป้าของคุณจะเรียกค่าเสียหายที่เกินความเป็นจริงไปบ้าง แต่การที่คุณทำให้เขาเสียหายนั้นเขาย่อมฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนคุณได้ในมูลละเมิดอยู่ดีเพราะเป็นคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องด้วยคดีอาญา ฉนั้นอาจจะถือสะว่าเป็นการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนไปในตัวด้วยก็ได้ (จะได้สบายใจในระดับหนึ่ง)

หรือถ้าคุณเห็นว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับคุณแล้วกับการที่จะต้องชดใช้เงินมากกว่าค่าเสียหายที่แท้จริง คุณก็ลองชั่งใจดูเถิดว่า หากคุณไม่ยอมชดใช้จำนวนเงินตามที่ได้ตกลงกันไว้ก็จะต้องไปว่ากันในชั้นศาลต่อไป ซึ่งจะต้องมีค่าใช้จ่ายที่จะตามมาอีกมากมาย รวมทั้งจะต้องเสียเวลาจนกว่าคดีจะถึงที่สุด และประเด็นที่สำคัญเลยคือ "คุณคือผู้กระทำความผิดจริง" หาใช่การกล่าวหาหรือกล่าวอ้างลอย ๆ ไม่ ฉนั้นหากศาลท่านตัดสินว่าคุณผิดจริงคุณก็อาจจะต้องถูกจำคุกซึ่งมีระวางโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี และปรับไม่เกิน 6,000 บาท ซึ่งอันนี้คือโทษขั้นพื้นฐานที่ต่ำที่สุดในฐานความผิดนี้เพราะถ้าข้อเท็จจริงอย่างละเอียดอาจเข้าข่ายในฐานที่สูงกว่านี้ก็ได้ครับ ก็ลองติดสินใจดูเอานะครับว่าควรจะเลือกให้เขาดำเนินคดีต่อซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นผลที่ได้มันอาจจะไม่คุ้มกับที่ต้องเสียไปก็ได้ หรือจะยอมชดใช้เงินเพื่อให้คดีมันจบลง แต่อย่างไรก็ตามผมเห็นว่าอย่างน้อยคุณก็คือหลานคนหนึ่งของเขาหากทำให้เขาใจเย็นลงได้บ้างด้วยการไม่โกรธหรืออโหสิให้คุณ ผมว่าเขาอาจจะลดจำนวนเงินหรืออาจจะยกหนี้ให้เลยก็เป็นได้ หากคุณทำให้เขาเล็งเห็นถึงความสำนึกผิดหรือทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ได้ ซึ่งอันนี้มันก็อยู่ที่ความอดทนและความพยายามของตัวคุณเองด้วยครับ