จริงครับ เพราะถ้าร้านหรือแม้กระทั่งคนซื้อต่อไม่รู้ว่าเป็นของที่ขโมยมาเขาจะไม่มีความผิดเลย ความผผิดอาญาหากขาดเจตนาแล้วจะไม่ถือว่าเป็นความผิดครับ อีกทั้งการรับซื้อของโจรโดยประมาทกฏหมายก็ไม่ได้บัญญัติเอาไว้ ฉนั้นการที่ร้านขอเอกสรการขายของผู้ขายก็ถือได้ว่าได้ทำการตรวจสอบหรือทำการในการรับซื่อครบถ้วนอย่างเช่นร้านขายทั่ว ๆ ไปแล้วครับ เพราะทุกร้านก็ทำอย่างนี้ส่วนใครจะไปเอาของขโมยมาขายนั้นทางร้านไม่อาจรู้ได้เลยครับ และก็คงไม่มีใครไปถามหรอกว่าเครื่องขโมยมาหรือปล่าว หรือต่อให้ถามก็คงไม่มีใครพูดความจริงอยู่ดี ฉนั้นการที่เขาขอเอกสารของผู้ขายจึงชอบด้วยวิธีการรับซื้อของมือสองเข้าร้านแล้วครับ ส่วนน้องคนที่ซื้อไปก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าเครื่องนี้ได้มาจาการกระทำความผิด ฉนั้นทั้งร้านและน้องคนที่ซื้อไปหากไม่รู้ว่าคือของที่ขโมยมา หาได้มีความผิดใด ๆ ไม่ครับ ส่วนจะฟ้องละเมิดร้านได้หรือไม่นั้นก็ต้องดูว่าเขาประมาทหรือไม่ ซึ่งดังที่ผมได้อธิบายไปแล้วว่าเขาได้ขอเอกสารของผู้ขายเอาไว้ครบถ้วนตามวิสัยของร้านเช่นนั้นจะทำกัน ฉนั้นจึงไม่ใช่เรื่องประมาทแต่อย่างใด ดังนั้นสิ่งที่คุณจะเอาผิดหรือเรียกร้องค่าเสียหายได้คือคนทำเท่านั้นครับ

คุณ PUP บอกไว้ถูกต้องแล้ว    ในเมื่อเป็นการซื้อขายในท้องตลาด   ตามปรกติ  การซื้อขายย่อมได้รับความคุ้มครอง  ตามกฎหมาย  ตาม ปพพ.  ม.1332  ที่ยกมา คุณจะได้โทรศัพท์คืนต้องชดใช้ราคาที่เขาซื้อมา....  แต่ก็พอมีเบาะแสจะสืบหาตัวผู้ลักทรัพย์ได้ครับ

มาตรา 1332 บุคคลผู้ซื้อทรัพย์สินมาโดยสุจริตในการขายทอดตลาด หรือในท้องตลาดหรือจากพ่อค้าซึ่งขายของชนิดนั้น ไม่จำต้องคืนให้แก่เจ้าของแท้จริง เว้นแต่เจ้าของจะชดใช้ราคาที่ซื้อมา
 

ขอบคุณคุณ PUP และคุณคงคามากค่ะ รู้แล้วก็เศร้าเหมือนกัน กว่าจะจับคนร้ายได้ก็ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่