อุบัติเหตุ

  การถูกชนท้าย  ก็ย่อมได้รับสันนิษฐานว่า เป็นฝ่ายถูก  แต่ก็อย่าได้วางใจ ควรสอบถามร้อยเวรเจ้าของคดี หรือขอดูการสรุปสำนวนว่า สรุปว่า ฝ่ายชนท้ายเราประมาทจริงหรือไม่ เพราะถ้ามีการฟ้องร้องเป็นคดี  คู่กรณีก็มักให้การต่อสู้เสมอว่า ตน ไม่ได้ประมาท  หรือรถคันหน้าเบรคกระทันหัน หรือมีส่วนประมาทด้วย เพื่อจะได้รับผิดน้อยลง...

  การขับรถชนท้ายโดยประมาท  เมื่อคุณแม่บาดเจ็บสาหัส  (รักษาฯเกินกว่า 20 วัน)ถือว่าทำการโดยประมาท ทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บสาหัส  ตาม ปอ.ม.300 มีโทษจำคุกสามปี ปรับหกหมื่นบาทฯ...คดีแบบนี้ เบื้องต้น ตำรวจก็มักให้เจรจากันก่อน เรื่องค่าเสียหายแบ่งได้สองส่วนคือ  ส่วนที่สามารถคำนวณเป็นตัวเงินได้ชัดเจน ได้แก่ค่ารักษาพยาบาลก็ย่อมมีรายจ่ายที่ชัดเจน..  ค่าขาดประโยชน์ในการทำงาน ก็คำนวณได้ตามวันที่ไม่สามารถทำงานได้  ค่าเสียหายอีกส่วนหนึ่งคือ  ค่าเสียหายแก่ร่างกายจิตใจฯ ตาม ปพพ. ม.420  ที่คนทั่วไปมักเรียกกันว่าค่าทำขวัญ กฎหมายจะไม่มีการกำหนดจำนวนเงินไว้ชัดเจน ก็เรียกร้องได้ตามสมควรแก่ฐานานุรูป (ฐานะความเป็นอยู่ ชื่อเสียง เกียรติศักดิ์ในสังคม เป็นต้น) บางรายเรียกเป็นแสน เป็นล้าน หรือหลายล้าน  ก็แล้วข้อเท็จจริงเป็นกรณีๆไป...ถ้าการเจรจาต่อรองกันไม่เป็นผล  ตำรวจก็ต้องสรุปสำนวนเพื่อส่งอัยการเพื่อฟ้องผู้ขับรถฯฐานประมาทจนทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บสาหัสฯ( เพราะเป็นคดีอาญาที่ยอมความไม่ได้) ฝ่ายเราผู้เสียหาย  ก็สามารถเรียกค่าหายทางแพ่ง  ไปในคดีที่อัยการฟ้องได้(โดยแจ้งเจ้าหน้าที่ศาล)  โดยไม่ต้องไปฟ้องเอง ให้ต้องเสียค่าใช้จ่าย  แม้มีการฟ้องศาล   ศาลก็มักให้การเจรจาไกล่เกลี่ยเรื่องค่าเสียหายกันอีก  อาจจะสามารถตกลงกันได้(จะเรียกร้องเท่าไร  ต้องไปคิดคำนวณดูเอาเองตามความเหมาะสม ครับ)  ถ้าตกลงกันได้ ในส่วนคดีอาญา  ศาลอาจลงโทษน้อย  อาจจะไม่ถึงกับต้องถูกจำคุก     แต่ถ้าการเจรจาตกลงกันไม่ได้    ศาลจะพิจารณาคดี  ในห้องพิจารณาคดี คือสืบพยานต้องสองฝ่าย  และพิพากษาคดี ไปตามรูปคดี  คือค่าเสียหายศาลก็คงกำหนดให้ตามความเหมาะสม  จะมีโทษจำคุกหรือไม่  ก็เป็นไปตามดุลยพินิจของศาล  คงตอบในเรื่องนี้ไม่ได้...  ถ้ามีคดีถึงศาล ก็คงว่ากันยาวนาน  อาจข้ามเดือนข้ามปี ก็ได้   ดังนั้นต้องมีความอดทนที่สูงมาก คือแม่ก็เจ็บหนัก ยังมามีคดีถึงศาล   คงยุ่งยากพอสมควร...(ความเห็น) ถ้าเขายินยอมชดใช้ในจำนวนที่สมควร ก็ควรยอมรับ แม้ไม่คุ้มแต่ก็ไม่ยุ่งยาก..ข้อคิด ถ้าจะเรียกร้องเป็นตัวเงิน   ก็ต้องดูฐานะความเป็นอยู่ของเขาด้วยว่า เขามีกำลังพอจะชดใช้เราหรือไม่  เช่น ถ้าศาลให้เขาชดใช้  1 แสนบาท  ถ้าเขาไม่มีเงินชดใช้  ก็ต้องไปยึดทรัพย์มาขายทอดตลาดเพื่อใช้หนี้  ถ้าเขาไม่มีทรัพย์สินใดๆเลย  เราก็ทำอะไรไม่ได้  บางคนยอมถูกจำคุกหน้าตาเฉยก็มี  คดีแบนี้ ก็คงถูกจำคุกประมาณ 1 ปี  บางคนยอมเข้าคุก เพราะไม่มีเงินจ่าย ก็มีมากมาย  ดังนั้นขั้นตอนการเจรจาต้องตรวจสอบฐานะความเป็นอยู่ของเขาด้วยว่า มีกำลังพอจะชดใช้เราหรือไม่  ด้วยความปรารถนาดีครับ